Entropia - opowieść z pogranicza nauki i ... życia ;)

źródło: https://masteroftheuniverseweb.wordpress.com

Zjawisko entropii najłatwiej można chyba wyjaśnić przykładem Wielkiego Wybuchu. Na początku było coś bardzo małego, malusieńkiego... ale miało mnóstwo energii i nagle BUM - powstały całe przepastne galaktyki, piękne planety, a nawet czarne dziury.

Podobno wszystko w dalszym ciągu się rozszerza, od siebie oddala i robi się coraz większy bałagan.

Życie uczy, że coś co zdarza się w makroskali zachodzi również w skali mikro. Wokół mamy mnóstwo przykładów drugiej zasady termodynamiki - patrz: stan pokoju nastolatka. 

Na pewnym anglojęzycznym forum znalazłam jeszcze inny świetnie obrazujący entropię przykład. Wyobraźmy sobie klasę szkolną. Wystarczy, że nauczyciel pozwoli sobie na chwilę nieuwagi i przestanie monitorować zespół, a momentalnie dochodzi do wielu spontanicznych interakcji i w rezultacie chaosu. Tenże bałagan, hałas i zgiełk to właśnie uwolniona spontaniczna energia.

Każdy kto kiedykolwiek musiał interweniować wie ile wewnętrznej siły wymaga przywrócenie ładu. Ten nagły wyrzut energii pedagoga sprawia, że z kolei jego psyche przechodzi w stan entropii.

Bardzo dobrze stan psychiczny pracownika oświaty ilustruje pewien obrazek znaleziony na portalu: www.boredteachers.com

W podobnym stanie znajdują się zresztą często rodzice czy ludzie wielu innych profesji, którzy walczą na co dzień z życiową entropią i stoją na straży tzw, ładu. Najgorzej zdecydowanie mają perfekcjoniści z wysokim poczuciem kontroli. 

Z własnego doświadczenia wiem, że czasami należy po prostu odpuścić i zanucić: 

"Entropia, entropia

- to właśnie ona. 

Entropia, entropia 

- kto ją pokona." 

Z tym odpuszczaniem to oczywiście łatwiej powiedzieć, trudniej zrealizować. 

I na koniec taki cytat z Yoko Ono nawiązujący do kosmosu i przytoczonego na początku Wielkiego Wybuchu: 

"Każda planeta ma swoją własną orbitę. Pomyśl o bliskich ci ludziach jak o planetach. Czasami miło jest po prostu je obserwować jak krążą i lśnią." 

Włączmy więc wakacyjny luz i cieszmy się wszechogarniającą entropią.