Opowieść o Niewidomym i Myśliwym

Ilustracja irlandzkiej artystki Niamh Sharkey z książki "Tales of Wisdom and Wonder" autorstwa Hugh Lupton'a 

Historię tę usłyszałam od opowiadacza pana Michała Malinowskiego w jego Muzeum Bajek Baśni i Opowieści. Byłam tam na warsztatach ze swoimi uczniami. Po powrocie do domu szukałam źródeł tej historii i jej ślad poprowadził do zachodnio-afrykańskiego plemienia  Ndebele, żyjącego na terenach obecnego Zimbabwe. Opowieść można również znaleźć w angielskojęzycznej publikacji autorstwa Hugh Lupton'a "Tales of Wisdom and Wonder".

Zapraszam na moją wersję tej opowieści o cennej sztuce patrzenia i słuchania:

Dawno, dawno temu gdzieś w Afryce w maleńkim domku, na skraju lasu mieszkał sobie z siostrą pewien niewidomy człowiek. Wszyscy bardzo go szanowali bo chociaż nie widział od dzieciństwa to zdawał się wiedzieć więcej o świecie niż ludzie o przenikliwym spojrzeniu. Miał on w zwyczaju siadywać przed chatką i rozmawiać z każdym przechodzącym człowiekiem. Zawsze potrafił powiedzieć dobre słowo i pocieszyć. Często pytany był skąd ma tę mądrość,  Niewidomy uśmiechał się i odpowiadał:

– Bo ja widzę swoimi uszami.

Pewnego dnia siostra niewidomego mężczyzny zakochała się i wkrótce wyszła za mąż za bardzo odważnego myśliwego z sąsiedniej wioski. Po weselu dzielny myśliwy zamieszkał również w chatce pod lasem. Okazało się jednak, że nie miał on cierpliwości dla niewidomego szwagra i nękał żonę przykrymi komentarzami:

“Co za pożytek z mężczyzny bez oczu?”

A żona cierpliwie odpowiadała:

“Mój brat wie więcej o świecie niż ludzie, którzy widzą.”

Myśliwy uśmiechał się tylko złośliwie, gdy codziennie z łukiem i strzałami wybierał się na polowania. Zawsze gdy wracał Niewidomy prosił go by choć raz zabrał go ze sobą do lasu.

Myśliwy za każdym razem odmawiał i drwił:

“A co za pożytek ze ślepego w lesie?”

Pewnego wieczoru Myśliwy wrócił w dobrym nastroju  z upolowaną  grubą gazelą i niespodziewanie zwrócił się do szwagra:

– Jutro możesz ze mną iść.

Gdy wyruszyli o świcie Myśliwy prowadził niewidomego szwagra wśród drzew i wykrotów. Nagle Niewidomy zatrzymał się i szepnął.

- Psst, tu niedaleko jest lew.

 Myśliwy rozejrzał się i nic nie zauważył. Niewidomy tymczasem szepnął.

-Tak czuję go w pobliżu, ale nie ma problemu. Właśnie zjadł i zasnął. Nic nam nie grozi

Szli dalej i rzeczywiście wkrótce zobaczyli śpiącego pod krzakiem lwa. Zdziwiony myśliwy zapytał:

- Skąd wiedziałeś?

- Bo ja widzę swoimi uszami.

Po pewnym czasie niewidomy mężczyzna znów się zatrzymał i szepnął:

– Psst, niedaleko jest słoń!

Myśliwy rozejrzał się i znowu nic nie zauważył.

-Tak słoń jest bardzo blisko, ale spokojnie nic nam nie grozi, bo bierze kąpiel.

I rzeczywiście po pewnym czasie dotarli do sadzawki, w której taplał się ogromny słoń. I znów zdziwiony myśliwy zapytał:

- Skąd wiedziałeś?

- Bo ja widzę swoimi uszami.

Po pewnym czasie dotarli do małej łączki i myśliwy zdecydował by tu rozstawić pułapki. Każdy rozstawił własną. Następnego ranka, gdy wrócili okazało się, że w pułapce Niewidomego złapał się wielki, tłusty indyk, a u Myśliwego był tylko mały szary ptaszek. 

Widząc to Myśliwy postanowił oszukać niewidomego i cóż zrobił. Oczywiście dał mu małego szarego ptaszka. Sam zaś z dumą zarzucił sobie indyka na ramię.

Gdy wracali do domu myśliwy zapytał.

– Skoro jesteś taki mądry jak mówią. Powiedz mi skąd na świecie jest tyle złości, nienawiści i wojen?

Niewidomy spokojnie odpowiedział:

-Ponieważ na świecie jest mnóstwo takich ludzi jak ty, którzy oszukują i kradną.

Myśliwemu zrobiło się wstyd. Przeprosił i oddał bez słowa indyka szwagrowi. 

Gdy tak szli dalej Myśliwy znów zapytał:

– Skoro jesteś taki mądry jak mówią. Powiedz mi skąd na świecie jest tyle serdeczności i miłości.

I Niewidomy znów spokojnie odpowiedział:

 - Ponieważ na świecie jest mnóstwo takich ludzi jak ty, którzy potrafią przyznać się do swoich błędów i przeprosić.

Ta wyprawa wiele nauczyła Myśliwego. Od tamtej pory nigdy już nie drwił z niewidomego szwagra. Wiedział, że jest on niezwykłym człowiekiem, który widzi swoimi uszami i słucha swoim sercem.

P.S. A tu na moim blogu znajdziecie również angielską wersję tej opowieści:

https://storiesoftita.blogspot.com/search/label/Stories_in_english